Waarom grasmengsels met klaver de hoogste opbrengsten behalen
Delen
Pectine geeft klaver in praktijk meer voederwaarde dan op papier
In de melkveehouderij groeit de interesse voor het verbouwen en voeren van klaver, en terecht. De voedingswaarde in de praktijk is vaak hoger dan wat de analyses aangeven. Volgens onderzoek uit Zweden komt dit door het hoge gehalte aan pectine, een stof die niet voldoende wordt meegenomen in de VEM-waarde. Pectine is een polysacharide en is een onderdeel van de celwanden van planten en zorgt voor het aan elkaar klitten van plantencellen bij hun middenlamel.
Pectine bestaat uit kleefstoffen die de cellen in grasplanten samenhouden. Deze pectine zijn goed verteerbaar. Het Zweedse onderzoek toont aan dat rode- en witte klavers tot wel 2 tot 3 keer meer pectine bevatten dan gras. Hierdoor hebben klavers relatief veel stoffen waar niet genoeg rekening mee wordt gehouden in de VEM-waarde.
Het hoge pectinegehalte zorgt ervoor dat klaverachtige, zoals witte, rode, rolklaver en de luzerne, naast stikstof, ook veel water vasthouden. Dit verklaart deels waarom klavers blijven groeien tijdens droge zomers en velden met een klavermengsel de hoogste opbrengsten behalen. Klavers fungeren daardoor niet alleen als stikstof leverancier, maar leveren ook een aanzienlijke bijdrage aan de droge stofopbrengst in droge jaar met een uitstekende voederwaarde.
Cruciaal voor een goede opbrengst
Pectineverbindingen bevatten bovendien veel calcium, meer dan 10 gram per kilo droge stof, terwijl dit in graskuil varieert van 3 tot 6 gram per kilo droge stof. Het is cruciaal voor een goede opbrengst om de pH-waarde van de percelen waar klaver of luzerne wordt verbouwd op peil te houden. Voor een hectare rode klaver is jaarlijks voor de calciumonttrekking 150 tot 200 kilo Physiomax nodig, die snel beschikbare calcium levert aan de bodem.
Belangrijke bij de toepassing van klavers is dat het om klavers gaat dit in Nederland voorkomen én dat zijn er gelukkig tientallen.